تدفین شهدای گمنام در حریم درجه دو مجموعه جهانی پاسارگاد لغو شد و این دو شهید گرانقدر در کنار آرامگاه سایر شهدای گمنام در تپه موسوم به «نورالشهدا» در نزدیکی شهر سعادت‌شهر مرکز شهرستان پاسارگاد به خاک سپرده شدند.
مراسم خاک‌سپاری این دو شهید گمنام روز پنجشنبه ۱۲ اسفند در تپه‌ای که «بوستان شهدای گمنام» نیز نامیده می‌شود، برگزار شد؛ جایی که سال ۱۳۹۳ نیز چند شهید گمنام در آنجا به خاک سپرده شده بودند.
شورای شهر و شهرداری شهر پاسارگاد، پیش‌تر مکانی دیگر را برای تدفین این دو شهید گمنام پیشنهاد داده بودند که در حریم پاسارگاد قرار داشت و مقدمات خاک‌سپاری در این منطقه را انجام داده بودند اما زهرا احمدی‌پور رییس سازمان میراث فرهنگی گفته بود: «اقدامات لازم برای پیشگیری از وقوع این اشتباه و بی‌حرمتی به شهدا انجام شده و در حال پیگیری است.»
در نهایت روز پنجشنبه به نتیجه رسید و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان فارس تصمیم گرفت تا این شهدا در «بوستان شهدای گمنام» به خاک سپرده شوند.
نیت این یادداشت این نیست که بررسی کند آیا این اقدام یعنی تدفین شهدای گمنام در محوطه آثار باستانی اقدام درست و یا غلط است. بلکه آن چیز که بنا بررسی آن وجود دارد نوع پردازش برخی رسانه های ضد انقلاب به ویژه بیبیسی فارسی در خصوص این موضوع است.
بیبیسی فارسی در بخش رادیویی خود به این موضوع به صورت مفصل پرداخته و این مساله را از این جنبه بررسی می کند که گویی دفن شهدای گمنام در محوطه آثار باستانی همچون پاسارگاد بی احترامی به آن اثر و یا مزار تاریخی می باشد به همین جهت به شدت از بابت یک چنین اقداماتی ابراز نگرانی می کند. به نظر بیبیسی نگران این است که با دفن شهدای گمنام در محوطه آثار باستانی، ملی گرایی واقعی از جنس شهدایی آن، که برای حفظ مرزهای جغرافیایی و عقیدتی خود جان خود را کف دست گرفته و به میدان نبرد رفته به مخاطبین این آثار منتقل شود و آن ملی گرایی که بیبیسی رشته است پنبه شود.
مشاهده نظرات