وزارت امور خارجه امارات ۲۲ اردیبهشت ماه (دوازدهم مه) در بیانیه‌ای از وقوع حادثه برای چند کشتی نفتکش در بندر الفجیره این کشور خبر داد و آن را «عملیات خرابکارانه» خواند.
در این حادثه چهار کشتی نفتکش آسیب دید که دو کشتی متعلق به عربستان سعودی، یک کشتی متعلق به نروژ و کشتی دیگر نیز متعلق به امارات عربی متحده بود.
از زمان وقوع این حادثه کشورهای عربی خلیج فارس و برخی مقامات و رسانه‌های عربی و غربی مانند بی‌بی‌سی، ایران را متهم به دست داشتن در این حادثه کردند؛ «مایک پامپئو»، وزیر امور خارجه آمریکا و «جان بولتون»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید این کشور از جمله افرادی بودند که مستقیما ایران را عامل اصلی این حادثه معرفی کردند.
از زمان وقوع این حادثه تحقیقات بین‌المللی مشترک برای مشخص شدن جزئیات و عامل این حادثه آغاز شد و امارات همانطور که وعده کرده بود، نتیجه تحقیقات را در اختیار شورای امنیت گذاشت. با این حال، نتیجه اعلام شده، با اتهامات قبلی و عجولانه محور عربی و آمریکایی علیه ایران، در تضاد است و نامی از ایران در این تحقیقات ذکر نشده است.
دلایل عقب‌نشینی امارات از طرح ادعاها علیه ایران
نخست) شکست اجلاس‌های مکه؛ نشست‌های سران شورای همکاری خلیج فارس، اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی نتوانست موضع عربی-اسلامی واحدی علیه ایران اتخاذ کند. حتی در سطح نشست شورای همکاری خلیج فارس، قطر با موضع خود عربستان سعودی را غافل‌گیر و با تشدید تنش با ایران مخالفت کرد.
اگر اوضاع بیانیه‌های کاغذی ریاض اینگونه باشد، حال و هوای ائتلاف نظامی عربستان سعودی چگونه خواهد بود؛ ائتلافی که ریاض با هدف مقابله با جمهوری [اسلامی] ایران به دنبال تشکیل آن است. در هر صورت، پول معجزه نمی‌کند.
دوم) امارات به رغم تمایلی که برای شرکت در نشست مکه داشت و حتی تا این لحظه هم اتهام صریحی علیه ایران نداشته است؛ چرا که ابوظبی به خوبی از عواقب تشدید دشمنی با ایران باخبر است.
سوم) در صورت جنگ با ایران، اقتصاد امارات اول از همه آسیب خواهد دید و اقتصاد رفاه‌طلب و سیاسی امارات به هیچ وجه آماده ماجراجویی بر سر امنیت و ثبات این کشور نیست و چه بسا عربستان سعودی نیز همانند امارات روی چنین مسائلی حساب باز می‌کند.
چهارم) اصل اتهام‌ها علیه ایران در حادثه فجیره از سوی آمریکایی‌ها مطرح شد و این آمریکا است که به دنبال مدیریت اوضاع بحرانی خود است؛ آمریکایی که به سمت تشدید تنش رفت و همزمان به دنبال مذاکره است. ولی طرف ایرانی اصرار بر این دارد که آمریکا را شرمنده کرده و در تنگنا قرار دهد.
پنجم) جنگ با ایران تفریح و پیک‌نیک رفتن نیست و هرگونه اتهامی علیه این کشور در شورای امنیت مسلتزم تحرکات عملی علیه تهران است. حتی در صورت اثبات اتهام‌ها علیه تهران، این ایران است که به منافع متحدان آمریکا آسیب زده و طرف آمریکایی برای حمایت از این منافع هیچ اقدامی نکرده است.
بر خلاف تمامی غوغاسالاری های محور عربی – غربی و رسانه هایی چون بی‌بی‌سی، همه از تقابل و جنگ با ایران می‌ترسند جز خود ایران؛ چرا که جمهوری اسلامی ایران در صحنه میدانی توانست با موضع خود در حمایت از مقاومت، افکار عمومی عرب را حول محور خود گرد آورد و حمایت آن‌ها را جلب کند. افزون بر این، ایران مخالفت صریح خود با معامله قرن آمریکا را اعلام کرده است و همین مسئله برای اینکه افکار عمومی اعراب، ایران را دوست بدارند کافی است.
مشاهده نظرات