برگزاری یک کنفرانس با نام و موضوع ایران در آمریکا موضوع اصلی چشم‌انداز بامدادی بی‌بی‌سی را به خود اختصاص داد.
به گزارش
بی‌بی‌سی پرشین؛
شبکه
فارسی زبان بی‌بی‌سی در یکی دیگر از برنامه‌های چشم‌انداز بامدادی خود که به موضوعات
مختلفی از ایران و منطقه اختصاص دارد، به موضوعی پرحاشیه پرداخته است.
برگزاری یک کنفرانس با نام و موضوع ایران در خاک
آمریکا که با حواشی بسیاری همراه بوده است، به بهانه‌ای برای این برنامه تبدیل شد؛ اما
آنقدر حواشی این برنامه و میزبانی آن بالا بوده است که این شبکه و مجریانش نتوانند
به هدف اصلی خود که تبلیغ برای ایران‌دوستی غربی‌هاست دست پیدا کنند.
مجری این برنامه در توضیحات ابتدایی خود در این
باره می‌گوید:
«عصر روز سه‌شنبه
در دانشگاه کالیفرنیا در شهر ارواین دوازدهمین کنفرانس ایران‌پژوهی با خودش‌آمدگویی به شرکت‌کنندگان کار
خود را آغاز کرد. در این کنفرانس که هر دو سال یکبار در یکی از شهرهای آمریکا یا
اروپا برگزار می‌شود، از روز چهارشنبه شاهد گردهم‌آیی ده‌ها پژوهشگری است که کارشان نمایانگر
گوشه‌هایی
از فرهنگ و تاریخ ایران است.»
بی‌بی‌سی برای تکمیل ادعاهای خود به پخش گزارشی پرداخته
است که «سام فرزانه» خبرنگار آن‌ها از محل برگزاری این کنفرانس فرستاده است؛ اما
این گزارش بیشتر این شبکه را از اهدافش دور می‌کند.
خبرنگار بی‌بی‌سی که در کنفرانس حاضر بوده و متوجه
می‌شود که
هیچ نکته قابل تأکید و ویژه‌ای دستش را نمی‌‌گیرد، ناچارا به سراغ حواشی زرد رفته
و در بخش ابتدایی گزارش خود این‌گونه توضیح می‌دهد: «در هوای خنک بعدازظهر در جنوب
کالیفرنیا کسانی که توانسته‌اند بالاخره خودشان را به آمریکا رسانده تا در
کنفرانس ایران‌پژوهی شرکت کنند، در حیاط یکی از ساختمان‌های دانشگاه کالیفرنیا ارواین دور هم
جمع شده‌اند.
فرصتی مغتنم برای سخنرانان تا پیش از شروع نخستین روز کاری این کنفرانس، با هم گپی
بزنند، ببینند به کدام سخنرانی‌ها می‌خواهند بروند و در کنارش غذایی هم
بخورند.»
«تورج دریایی»، رئیس کنونی انجمن ایران‌پژوهی شخص
دیگری بود که با ورود خود به این گزارش معادلات بی‌بی‌سی را متلاشی می‌کند.
وی در ابتدا از اجبار در تغییر نام این انجمن به
دلیل آنچه شباهت مخفف آن با مخفف انگلیسی نام داعش گفته‌اند خبر داده و تأکید می‌کند که «مشکلات
این انجمن به این‌ها ختم نمی‌شه چون ما در آمریکا مشکلات دیگری هم داریم. ما
بخصوص امثال مشکلات عدیده‌ای داشتیم. از نگرفتن ویزا برای همکارانمان در
ایران، ارمنستان و هندوستان، تا بسته شدن حساب‌هایمان بخشی از این مشکلات هستند.»
البته مشخص است که غرب و به ویژه آمریکا به میراث،
فرهنگ و تاریخ ایران علاقه بسیاری دارد؛ حضور پرتعداد آثار این تاریخ و فرهنگ در
موزه‌های
مختلف و حراجی‌های متعدد به خوبی نشان دهنده این علاقه‌مندی است.
اما سوال اینجاست که این میزان از علاقه، آیا به
سود مردم و کشور ایران بوده است یا خیر؟!
سرقت آثار فرهنگی و تاریخی ایران و کسب درامد هنگفت
از طریق نمایش و حراج آن‌ها به قدری واضح است که وقتی مسئول انجمن ایران‌پژوهی از
مشکلات خود در آمریکا سخن می‌گوید، نباید چندان تعجب کرد؛ البته نباید این
نکته را هم نادیده گرفت که چرا با همه این دشمنی‌های آمریکا با ایران و به طور خاص‌تر با این
سابقه ایالات متحده در تخریب و سرقت آثار فرهنگی و تاریخی ایران، باز هم ایالتی از
این کشور به عنوان میزبان کنفرانس ایران‌پژوهی انتخاب شده است؟! این نشان می‌دهد که خود این
انجمن هم در فعالیت‌هایش با ابهام‌های بسیاری مواجه است.
مشاهده نظرات