شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی در بخشی از برنامه شصت دقیقه به وضعیت یکی از زندانیان در ایران اعتراض کرده و آن را به یک جهنم تشبیه کرده است.
به گزارش بی‌بی‌سی پرشین؛
شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی در بخشی از آخرین
برنامه «شصت دقیقه» با بازتاب اظهارات چند زندانی و حرکت در مسیر این سخنان، تلاش
کرده است تا از وضعیت بحرانی یک زندان و در نهایت تمامی زندان‌ها در ایران گزارش
دهد؛ جایی که حتی این زندان را به جهنمی بر روی زمین تشبیه می‌کنند.
«نادر سلطان‌پور»، یکی از مجریان این برنامه در
توضیح این بخش می‌گوید: «در ایران دو وکیل سرشناس دادگستری، قاسم شعله‌سری و آرش
کیخسروی که در اعتراض به نظارت استصوابی جلوی مجلس رفته بودند و بازداشت شدند،
حالا به ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شده‌اند. زندانی در سی کیلومتری جنوب تهران که
نامش زیاد مطرح می‌شود. گرچه بسیاری آن را با نام زندان فشافویه می‌شناسند. زندانی
که عمدتا جای مجرمان عادی و غیرسیاسی است اما از معلمان تا دراویش الان در آن‌جا
زندانی‌اند. اخیرا یک روزنامه‌نگار یک روز را در فشافویه گذراند. همان کافی بود تا
در شبکه‌های اجتماعی از وضعیت زندان و زندانیان بنویسد. شرایطی که به این یک مورد
محدود نمی‌شود.»
«باران
عباسی»، گزارشگر این برنامه به تکمیل این ادعا پرداخته و در گزارشی که در آن از
اظهارات چند مجرم استفاده شده است، می‌گوید: «جهنم روی زمین با شرایطی ضد بشری،
این روایت بعضی کسانی است که به زندان فشافویه پا گذاشته‌اند. تازه‌ترینشان نادر
فتوره‌چی، روزنامه‌نگاری که یک روز را در قرنتینه این زندان گذرانده است. او می‌گوید:
تحمل شرایط آن‌جا حتی برای یک شبانه‌روز هم از تحمل انسان خارج است. در چهار روز
قرنتینه مددجویان از آب آشامیدنی بدون مزه، تهویه، دستشویی، سیگار و غذای قابل هضم
محروم هستند. زندان فاقد توالت عمومی است. توالت یک سوراخ در کف یک محوطه 60 در 60
بدون شلنگ، روشویی و نور است که با یک پرده از تخت‌ها و کف سلول‌های سه متر در سه
متر که 26 تا 32 زندانی و مددجو در آن میلولند، جدا می‌شود.
اما این اولین بار نیست که شرایط اسف‌بار زندان
فشافویه به رسانه‌ها می‌کشد؛ پیش از این سهیل عربی که به اتهام توهین به پیامبر
اسلام و رهبر ایران زندانی شده بود، در اعتراض به شرایط زندان اعتصاب غذا کرد.
بی آبی، تراکم جمعیت و توزیع مواد مخدر موضوعی
است که یک زندانی سیاسی دیگر هم به آن اشاره کرده است.»
و این جمله‌ایست که در پایان این گزارش از
زندانی سیاسی ناشناس به صورت فایلی صوتی پخش می‌شود که «اینجا همه چیز آرزوست،
حمام آرزوست، آب آرزوست، غذای خوب و کافی آرزوست، ولی چند چیز است که نیازی به
آرزو و رؤیا ندارد و مثل آب خوردن، حتی آسان‌تر از آن به دست می‌آید، و آن مواد
مخدر است.»
اما این حرف‌ها و جملات احساسی و مملو از سیاه‌نمایی
از زبان کسانی نقل می‌شود که خود به عنوان یک «مجرم» شناخته شده و نامشان به ثبت
رسیده است؛ آیا سخنان یک مجرم، آن هم مجرمین امنیتی و سیاسی که دشمنی دیرینه و
عمیقی با نظام جمهوری اسلامی دارند، می‌تواند سند و مدرک معتبری برای اتهام‌زنی
باشد؟!
افرادی مانند «سهیل عربی» که در فساد اخلاقی و
قانونی سابقه‌ای طولانی داشته و به شکل‌های مختلفی این قوانین را نقض کرده‌اند،
آیا در جایگاهی هستند که از عدم رعایت قوانین در زندان‌های ایران یا حقوق بشر و
امثال آن سخن بگویند؟!
هرچند شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی پای خود را در
دروغ‌پردازی و فضاسازی علیه جمهوری اسلامی ایران، از ارائه مجرمینی مانند این
افراد به عنوان منابع اطلاعاتی خود هم فراتر گذاشته و از مجرمینی خیالی استفاده می‌کند
که حتی نامشان را مطرح نمی‌کند؛ مجرمینی که هرچند وقت یکبار و هر بار در جایگاهی
خاص، بدون هیچ نام و نشانی، توسط بی‌بی‌سی رونمایی شده و وارد عمل می‌شوند.
از همه این‌ها گذشته، چطور این شبکه اینگونه در
خصوص زندان‌ها و وضعیت زندانیان در ایران ابراز نگرانی‌کند، اما هرگز به واقعیت‌های
تلخ زندان‌های تحت مدیریت غرب، به ویژه آمریکا و انگلیس اشاره نمی‌کند؟!
در گزارشی که روزنامه "ایندیپندنت"،
در گفتگو با یکی از معاونین اسبق وزارت دادگستری در انگلیس که بسیاری از رسانه‌های
خارجی و داخلی دیگر از جمله خبرگزاری فارس هم آن را پوشش داده‌اند، به بخشی از این
واقعیت‌ها در زندان‌های پرداخته است؛ جایی که مسائیلی از قبیل تحقير و آزار مهاجران و اقليت‌های ديني از جمله
مسلمانان و بي‌احترامي به ارزش‌های آنان از جمله حجاب، نقض حقوق بشر از طريق تقويت
تروريست‌ها و حمايت مادی و معنوی از آن‌ها و دادن امان‌نامه به جنايتكاران و ...
مطرح می‌شود.
او در بخشی به
وضعیت زنان زندانی در انگلیس اشاره می‌کند، جایی که به اذعان این مقام سابق دستگاه
قضائی انگلیس که البته در زمان مصاحبه هنوز سمتش را از دست نداده بود، بیش از 80
درصد زنان زندانی در این کشور از مشکلات و بیماری‌های روانی رنج می‌کشند و بیش از
سی درصد آن‌ها اقدام به خودزنی کرده‌اند.
آمارها در خصوص
وضعیت بحرانی زندان‌های تحت مدیریت مشترک انگلیس و آمریکا در افغانستان و سایر
نقاط جهان نیز کاملا آشکار و غیر قابل انکار است.
مشاهده نظرات