شبکه فارسی زبان بیبیسی دست از تبلیغ تفکراتی مانند سکولاریسم و فمینیسم در جوامع اسلامی برنمیدارد.
از جمله رسانههای غربی ماهوارهای فارسی زبان که در قالب گفتمان غرب گرایی به
دنبال ترویج سکولاریسم و فمنیست در ایران است، بیبیسی فارسی است. حضور چهرههایی
بهایی به عنوان فرقهای ضد قواعد دینی و مذهبی اسلام به عنوان گردانندگان اصلی
اتاق فرمان بیبیسی از جمله دلایلی است که باعث پررنگ شدن این نگاه در آن شده
است.
فعالیت و نفوذ
افرادی چون روزیتا لطفی، فرناز قاضی زاده، مریم افشنگ و مریم زهدی را میتوان در
راستای پررنگ کردن این نگرش در بیبیسی فارسی
تحلیل و ارزیابی کرد. البته اتاق فکر این شبکه
همواره تلاش داشته است تا سکولاریسم و فمنیست را به عنوان مقولهای ضد دینی به علت
حساسیت جامعه ایرانی معرفی نکند.
به طور مثال شهلا شفیق از چهرههای تندرو، سکولار
و فمنیست که بعضاً مطالب او در صفحه "ناظران می گویند" وب سایت این
رسانه انگلیسی منتشر میشود در این باره مینویسد: "سکولاریسم به معنی طرد
مذهب و اعتقادات دینی نیست، بلکه ناظر به خروج نهادهای اجتماعی و فرهنگی از سیطره
قدرت نهاد مذهب است؛ امری که بی گمان دامنه اقتدار روحانیت را در اداره زندگی
اجتماعی، از جمله مدارس و دادگستری و بیمارستان و فعالیتهای فرهنگی و... محدود میکند.
دیگر اینکه روند سکولار شدن به دلیل شرایط تاریخی وسیاسی هر کشور، اشکال متفاوتی
به خود میگیرد".
البته او در ادامه توصیف خود از سکولاریسم به
تناقض می افتد و بر خلاف ادعای اولیه خود پرده از پشت پرده اصلی مفهوم سکولاریسم
بر میدارد و مینویسد: " سکولاریسم شرط لازم برقراری شهروندی دمکراتیک و
تأمین آزادی اعتقاد یا عدم اعتقاد به مذاهب مختلف است، اگرچه تنها شرط نیست و خود
به خود برقرار نمیشود.
شفیق در ادامه با ربط دادن سکولاریسم با فمنیست بسیار واضحتر سخن می گویند و به
لائیسیته به معنی بی دینی میرسد"ورای این مباحث اما، واقعیتی که برابر آن
قرار داریم این است که با برآمد و رشد افراطیگری مذهبی که در غرب و شرق، با اردوی
سیاسی محافظهکار پیوند دارد، دفاع از آزادی زنان و احقاق حقوق جنسیتی به نحوی قاطعتر
از همیشه با دفاع از سکولاریسم گره خورده و ضرورت تعمیق این سکولاریسم لائیسته
برجستهتر شده است".
او ضمن دفاع از نوسازیهای
اقتصادی و اجتماعی دوران پهلوی بر بستر تحولات سکولار، قوانین دینی و اسلامی را ضد
زن معرفی میکند و خواستار حذف آنها میشود. او سپس با ذکر نام تعدادی از زنان
غرب گرا و بهایی منفور تاریخ ایران از کشف حجاب آنها به شدت تقدیر میکند.
شهلا شفیق که برخی منابع او را بهایی معرفی میکنند
در ادامه به تقدیر از برخی زنان فاسد که در کشورهای اسلامی مانند مصر، تونس و
ترکیه به کشف حجاب پرداخته و حیا و عفت خود را به اسم هنرنمایی در عرصه تئاتر و
موسیقی فروختند میپردازد. او در نهایت به اینجا نیز اکتفا نمیکند و به دفاع تمام
قد از برخی اقدامهای سکولاریستی و ضداسلامی افرادی چون کمال مصطفی آتاتورک، جمال
عبدالناصر و حبیب بورقبیه در ترکیه، مصر و تونس میپردازد. نویسنده ضمن دفاع تمام
قد از قوانین منع کننده حجاب در ترکیه و تونس مدعی میشود که اقدامهای حبیب
بورقبیه دیکتاتور تونس به معنای دشمنی با مذهب نبوده است، بلکه رفتار او مبتنی بر
تأکید بر روح عدالتخواهانه اسلام بود!
مشاهده نظرات