تئاتر بی‌بی‌سی برای قوه قضائیه

اعدام تعدادی از اعضای گروه توحید و جهاد موردتوجه بی‌بی‌سی فارسی قرار گرفت و یک برنامه صفحه 2 آخر هفته به آن اختصاص یافت. در متن زیر به بررسی روند تغییر ادبیات مصاحبه‌شوندگان در این برنامه از محتوا و ادبیات حقوقی به معانی و ادبیات سیاسی پرداخته‌شده است، روندی که این برنامه را شبیه یک تئاتر سیاسی می‌کند.

اعدام برخی از تروریست‌های گروه توحید و جهاد موضوع یکی از اظهارات سخنگوی قوه قضائیه بود و غلامحسین محسنی اژه‌ای به ارائه توضیحاتی دراین‌باره پرداخت.
او گفت که گروه توحید و جهاد دست به ترور 20 نفر از هم‌وطنان ازجمله ماموستا شیخ‌الاسلام و ماموستا برهان عالی زده و جرائمی مانند به رگبار بستن مردم بی‌گناه در سنندج را مرتکب شده بود. او ادامه داد که این افراد توسط نیروهای وزارت اطلاعات و ناجا دستگیر شدند و پرونده‌شان با حضور وکیل در جلسات متعدد رسیدگی شد و حکم اعدام آن‌ها در دادگاه بدوی صادر شد، پس از اعتراض این اشخاص پرونده آن‌ها به دیوان عالی کشور رفت و تائید و اجرا شد.
اما بی‌بی‌سی فارسی روایتی دیگر از این ماجرا داشت و برنامه صفحه 2 آخر هفته به این موضوع اختصاص یافت.
در این برنامه که شبیه یک تئاتر بود، قبل از اظهارنظر کارشناسان، سه مصاحبه انجام می‌گیرد.
در پرده اول با وکیل یکی از افراد اعدام‌شده مصاحبه می‌شود. عثمان مزین، شخصی غیرسیاسی است و ادبیات حقوقی دارد. او اذعان می‌کند که برخی از این افراد مرتکب قتل شده و در عملیات تروریستی دخالت داشته‌اند اما معتقد است نباید این افراد بعد از اعدام در تهران دفن می‌شده‌اند.
در پرده دوم با محمد سیف زاده مصاحبه می‌شود. وی اگرچه دارای تحصیلات حقوق است اما سال‌هاست که فعال سیاسی بوده و از اعضای تشکیل‌دهنده کانون مدافعان حقوق بشر است. او که در آشوب‌های سال 1388 شرکت داشت در سال 1390 دستگیر شد و بعد از 2 سال آزاد شد. اما مجری بی‌بی‌سی سوابق سیاسی‌اش را نادیده گرفته و او را حقوق‌دان و وکیل دادگستری معرفی می‌کند. اظهارات او شامل طرح برخی مواد قانونی است اما کاملاً آمیخته با دیدگاه‌های سیاسی تا آنجا که درجایی مدعی می‌شود اساساً دادگاه‌های انقلاب غیرقانونی هستند! همچنین او اعدام‌شدگان را انسان‌های آرام و متعبدی توصیف می‌کرد که اوقاتشان با عبادت و قران می‌گذشت!
در پرده سوم اما کارشناس حتی تحصیلاتی در حقوق هم ندارد. سعید رضوی فقیه روزنامه‌نگار صلاح طلب و نزدیک به حزب مشارکت است که در سال 1382 و 1387 به اتهامات سیاسی بازداشت‌شده است. او در سخنانش نه‌تنها ادبیات حقوقی ندارد بلکه کاملاً ادبیات سیاسی دارد و قوه قضائیه را با شدت و حدت موردانتقاد قرار می‌دهد. مجری برنامه نیز سخنش را قطع نمی‌کند تا او بیانیه سیاسی‌اش را کاملاً بخواند. سعید رضوی فقیه درنهایت چنین نتیجه می‌گیرد:
"من فکر می‌کنم متهم اصلی در جامعه ما خود قوه قضائیه است که بزرگ‌ترین نقض‌کننده قانون و بزرگ‌ترین نقض‌کننده اصول عدالت و انصاف در کشور ماست و تا زمانی که ما دوباره اعتماد و امید به عدالت در قوه قضائیه نداشته باشیم تا آن زمان همه محکومان دادگاه‌های انقلاب در خصوص پرونده‌های سیاسی و امنیتی بی‌گناه تلقی می‌کنیم!"
آنچه قابل‌توجه است اینکه اگرچه فصل مشترک اظهارات تمام این افراد متهم کردن قوه قضاییه است، اما ابتدا صبغه حقوقی بر صبغه سیاسی غلبه دارد اما در مصاحبه‌های بعدی به‌تدریج و در یک فرایند ادبیات بحث کاملاً سیاسی می‌شود. مشاهده نظرات

هم رسانی

چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟