خاطره گویی بی‌بی‌سی از شب‌های لاله‌زار

بازهم بی‌بی‌سی می‌کوشد تا فرهنگ بربادرفته‌ی عوامانه را در دوران پهلوی بلد کند و عوامل آن را بی‌گناه و مقدس بشمارد.

به‌تازگی بی‌بی‌سی فارسی مقاله‌ای در مورد زنانی که در کافه‌های تهران برای شب‌نشینان آواز می‌خواندند و کلمات مبتذل در این ترانه‌ها به کار می‌بردند نگاشته است.
در این یادداشت بر این موضوع تأکید فراوان شده است که معنای این ترانه‌ها گرچه عامیانه بوده اما از زبان مردم بوده است.
حال‌آنکه این ترانه‌ها مفهوم وزینی در برنداشته و بیشتر نشان‌دهنده‌ی شخصیت سطح پایین و خوش‌گذرانی‌های نابخردانه و شراب آلوده‌ی همان شب‌نشینان کافه‌هاست.
آیا به‌راستی سلیقه و ذات شب‌نشینان کافه‌های لاله‌زار در دوران طاغوت را باید به ذوق هنری میلیون‌ها ایرانی تعمیم داد؟
هدف بی‌بی‌سی از بلد کردن این‌گونه شخصیت‌ها و افراد سخیف زمان پهلوی چیست؟
به نظر می‌رسد بی‌بی‌سی در پی این مسئله می‌باشد که نمادهای اجتماعی آن زمان را با مقدس جلوه دادن برخی هنرمندان دون‌پایه و مبتذل برای ایرانی‌ها یادآوری کند ، آن‌هم با لحنی که تحسین‌برانگیز باشد و به این نمادهای ابتذال تشخص دهد.
این امر به اینجا می‌انجامد که جای خالی ابتذالی که در جامعه‌ی کنونی ایرانی نیست، برای عده‌ای که هنوز پایبند به همان سبک زندگی و همان خوش‌گذرانی‌ها هستند، بیش‌تر حس شود و تنگنایی برایشان به وجود بیاید که بیش‌ازپیش در برابر قوانین و قیدوبندهای جمهوری اسلامی و جامعه‌ی متدین امروز، افسارگسیخته و گستاخانه عمل کنند.
این مصداق‌ها را می‌توان در نوع پوشش و تفریحات ناسالم برخی افراد در جامعه‌ی کنونی مشاهده کرد که به این نوع رفتارهای ناسالم اجتماعی همین تبلیغات پوچ و زنده کردن خاطرات خاک گرفته‌ی فرهنگ فرنگی دوران طاغوت، دامن می‌زند . این درست همان نقشه‌ای است که بی‌بی‌سی در این‌گونه مقاله‌ها دنبال می‌کند.
هدف دیگری که زیر نقاب این مقاله‌های ظاهراً علمی نهفته است این است که بی‌بی‌سی می‌کوشد تا با وجهه‌ی مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی به تحلیل رویکردهای اجتماعی و فرهنگی ایران آن روزها بپردازد اما درواقع قصد دارد با انتشار این نوع مقاله‌ها و پررنگ کردن برخی شخصیت‌های مبتذل آن دوران قبح برخی عناصر دینی را در اذهان مردم ایران بشکند.
برای مثال در تقدیس و تحسین از زنان آوازه‌خوان و شب‌نشین کافه‌ها می‌نویسد:
"دکتر الهی از شهامت و جسارت این زنان می‌گوید:« کار مهم آن‌ها جرئتشان در تجاوز از مرز عفت و عصمت بود.خجالت نمی‌کشیدند از به کار بردن کلماتی که ادبی نبود. خیلی با مردم ارتباط برقرار می‌کردند.»"
. در پی این نقل‌قول اشعاری را ذکر می‌کند که به‌سختی می‌توان کلمه‌ی مقدس شعر و ادب را به آن پیوند داد. چراکه خالی از هرگونه مفهوم ارزشمند ادبی و هنری است. مشاهده نظرات

هم رسانی

چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟