سوزن پرگار انگلیس بر آیات سیاسی قرآن

در این برنامه مجری ابتدا جمله ی امام خمینی (ره) را بیان می کند :"سیاست ما عین دیانت ماست." پس از آن به نقد این جمله می پردازد و مخاطبان را به این فکر وامی دارد که آیا این جمله درست است؟ بعد از این سوال مجری خود پاسخ نهایی دو ساعت بحث آینده را به مخاطب تحمیل می کند و می گوید اصلا علت گسترش طرفداران نظام اسلامی ایران همین جمله بود.

به سادگی می توان به این نتیجه رسید که این مجری قصد دارد بحث را طوری هدایت کند که با زیر سوال بردن این جمله ی امام با ادله ی سکولار، اصل نظام اسلامی و حاکمیت اسلامی به سخره  گرفته شود و از همه مهمتر طرفداران حاکمیت به یک پوچی محض برسند که آری شاید ما اشتباه کردیم و برای یک جمله ی از اساس غلط جنگیدیم. که البته نتیجه ی دوم حاصل نخواهد شد چرا که این طرز جدل بی بی سی بر سر رابطه ی اسلام و سیاست تازگی ندارد همیشه پاسخ بی بی سی همین بوده است. نوعی فردیت گرایی در ادیان و جدا کردن کل امور اجتماعی و سیاسی از دین. انزوای دین در جانماز و کلیسا و خاک خوردن تمام گزاره های فریاد زننده در کتب الهی که گلوی خود را برای اصلاح جامعه پاره می کنند.

آیا بی بی سی از اساس این گزاره ها را نمی بیند یا در پی به حاشیه کشاندن و به سخره گرفتن آنهاست؟

قطعا سوال دوم به سیاست بی بی سی نزدیک تر است چرا که تمام هم و غم بی بی سیدر سال های فعالیتش نابود کردن دستور العمل های سیاسی اسلام و شاخص هایی همچون امام بوده که رهروی این آیات سیاسی بوده اند.چرا که اگر دین اسلام سیاسی نبود قدرتی هم برای یک ملت ایجاد نمی شد که با دست خالی یک نظام پادشاهی چند صد ساله را زیر و رو کنند و باز با دست خالی از مرز های جغرافیایی و اعتقادی خود صیانت کنند . این قدرت از کجا می آید؟ از همان بخشی که بی بی سی در تلاش است از دین جدا کند. یعنی همان سیاست و دستور العمل ها و آیات سیاسی دین.

آیا می شود آیات قرآنی که مربوط به جهاد و جنگ و اداره ی حکومت و رفتار های سیاسی و جدال احسن و بسیاری از آیات دیپلماتیک دیگر است را انکار کرد و روایات سیاسی و خطبه ها و نامه های سیاسی نهج البلاغه و هزاران احکام سیاسی و هزاران کتب اسلامی سیاسی را نادیده گرفت و در پاسخ این سوال پرگار گفت آری قطعا می شود مسلمان بود اما سیاسی نبود؟ اسلام داشت اما سیاست نداشت؟ "سیاست ما عین دیانت ماست" و این همان جمله حکیمانه ای است که انگلیس و امثال او بعد از حدود چهل سال از آن می هراسند درست همان اندازه که از بمب اتم .

هم رسانی

چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟