این بار برنامه ی بی‌بی‌سی به بهانه ی پرداختن به موضوع ازدواج، به تبلیغ فمینیسم می پردازد. مجری پرگار با این مقدمه که آیا ازدواج به ناچار منجر به روابط نابرابر زن و مرد می شود بحث را آغاز می کند و از اولین مهمان که به ظاهر دین پژوه است این سوال را مطرح می کند.
مهمان این برنامه که خود یک زن است در پاسخ می گوید: "ابتد ا قرارداد ازدواج باید به گونه ای باشد که مرد نتواند حقوق را نابرابر کند. " به طور سربسته از این قرارداد عبور می کند و بعد در پاسخ به سوال مجری که آیا در ایران چنین امکانی وجود دارد می گوید:"خیر در ایران به هیچ عنوان چنین امکانی نیست و از همان ابتدا سنگ بنای نابرابری در قرارداد ازدواج نهاده می شود."
از همین پاسخ مغرضانه ی این مهمان بی‌بی‌سی بر می آید که بی‌بی‌سی قصد دارد در این برنامه علاوه بر نبرد با سنت پسندیده ی ازدواج به مرد سالاری در ایران و پایمال شدن حقوق زنان در ایران اشاره کند و در پس این نقاب برای ترویج فمینیسم دست و پا بزند.
در ادامه ی بحث مهمان دیگر بی‌بی‌سی ادعا می کند که قرارداد ازدواج در ایران دقیقا مانند قرارداد خرید و فروش است. بعد از این توهین به خانواده ها و زنان ایرانی، مجری بی‌بی‌سی به زنان انگلیس اشاره می کند که هرگز پس از ازدواجشان احساس نابرابری نمی کنند.
به نظر می رسد کلیت این برنامه تنها تبلیغی برای وضعیت زنان در کشور های غربی و ضعیف خواندن ایران در احقاق حقوق زنان است.
همانطور که تا پایان بحث مجری بی‌بی‌سی و هر سه مهمان به انحاء مختلف می کوشند تا حقوق زنان را در ایران و در پروسه ی ازدواج و حتی جامعه و قوانین جمهوری اسلامی پایمال شده بخوانند، همزمان و به طور موازی می کوشند تا کاملا نغرضانه قداست و اهمیت اصل ازدواج دو انسان را بی ارزش کنند. برای مثال هر سه مهمان بر این جمله تاکید می کنند که به ندرت پیدا می شوند زوج هایی که از روابط سالم و منطقی برخوردار باشند و از زندگیشان احساس رضایت کنند و یا اگر هم زوج عاشق هم باشند و قرارداد منطقی و عاقلانه ای بسته باشند باز هم جامعه ی بیمار ایران اجازه نمی دهد که احساس رضایت کنند و با هم بسازند.
از این دیالوگ ها نتیجه می گیریم که بی‌بی‌سی قصد دارد تمام در ها را به روی جوانان طالب ازدواج ببندد و دنیایی سیاه برای آینده ی پس از ازدواج برای آنها ترسیم کند به خصوص برای دخترانی که بخواهند وظیفه ی همسری و مادری را تقبل کنند.
مشاهده نظرات