شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی در گزارشی از اتحاد همه طیف های سیاسی و مقامات در ایالات متحده امریکا علیه ایران خبر داده است.
به گزارش بی‌بی‌سی پرشین؛
شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی در گزارشی که به تازگی
منتشر کرده است، در ادامه دفاعیاتش از سیاست های غلط کاخ سفید در موضوع برجام و
بدعهدی های آمریکا در این جریان، این بار با انتشار گزارشی ویژه از اتحاد و
یکپارچگی همه طیف های سیاسی و مسئولین ایالات متحده بر علیه جمهوری اسلامی ایران
خبر داده است.
بی‌بی‌سی فارسی در این گزارش به ظاهر تحلیلی که
با تیتر «چرا هیئت حاکمه آمریکا
برخلاف دوران اوباما یکپارچه علیه ایران شده است؟» و به قلم "لطف الله قره‌چه‌داغی"
منتشر کرده، نوشته است: «سنای آمریکا سپتامبر سال ۲۰۱۵، یعنی درست دو سال پیش، صحنه
درگیری موافقان و مخالفان برجام بود. ۴۲ سناتور از ۱۰۰ سناتور به حمایت از توافقنامه
مزبور برخاستند، ۵۶ سناتور موضع مخالف و ۲ سناتور موضع ممتنع گرفتند.
سناتور‌های موافق با استفاده
از قانون عجیب "فیلی باستر" دست به سخنرانی‌های طولانی (و بعضا غیر مرتبط
به مسئله هسته‌ای ایران) زدند و مانع از رأی‌گیری نهایی بر روی برجام شدند. قانون فیلی
باستر به بیش از دو قرن پیش یعنی سال ۱۸۰۶ باز می‌گردد. طبق این قانون سناتور‌های مخالف
رأی‌گیری بر روی یک موضوع، می‌توانند به مدت نامحدودی راجع به هر چه که دلشان بخواهد
صحبت کنند و مانع از رأی‌گیری شوند. تنها در صورتی که ۶۰ سناتور موافق رأی‌گیری باشند
می‌توانند کفایت مذاکرات را اعلام کنند. در مورد برجام این تعداد ۵۶ نفر بود.
پیش از آن، مجلس نمایندگان
با ۱۶۲ رأی موافق در برابر ۲۶۹ رأی مخالف، برجام را رد کرده بود. اما حتی اگر دو مجلس
کنگره با همین آراء توافقنامه را رد کرده بودند، پرزیدنت اوباما می‌توانست مصوبه مربوطه
را وتو کند. مخالفان توافقنامه در دو مجلس، برای خنثی کردن وتوی اوباما و رد برجام
به دو سوم آراء نیاز داشتند که این تعداد را در اختیار نداشتند.
اما موضوع حائز اهمیت اینجاست:
دو سال پیش، ۴۲ سناتور و ۱۶۲ نماینده مدافع برجام بوده‌اند و رئیس جمهور وقت، آقای
اوباما، با تمام قوا به مصاف مخالفان و مشخصا لابی پرقدرت اسرائیل رفت. اما وقتی به
رأی‌گیری مرداد ماه امسال برای اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران نگاه می‌کنیم، می‌بینیم
که مجلس نمایندگان با ۴۱۹ رأی موافق در برابر ۳ رأی مخالف و سنا با ۹۸ رأی موافق در
برابر ۲ رأی مخالف لایحه پیشنهادی را تصویب کرده است.»
این به ظاهر پژوهشگر بی‌بی‌سی
در پاسخ به دلیل این تغییر دیدگاه و رفتار سیاستمداران آمریکایی در قبال برجام،
جمهوری اسلامی و شخص رهبری کشورمان را مقصر جلوه می دهد و می آورد: «واقعیت این است
که در جریان مذاکرات هسته‌ای در دوران اوباما، حامیان توافق با ایران در آمریکا، از
تحلیلگران گرفته تا سیاستمداران، از برجام انتظاراتی به مراتب فراتر و وسیعتر داشتند.
تقریبا استدلال جملگی آنان این بود که اگر توافق بین آمریکا و ایران بر سر یکی از پیچیده‌ترین
مسائل مورد اختلاف دو طرف از طریق مذاکرات طولانی و دوجانبه به نتیجه برسد، راه برای
گفتگوهای بیشتر برای پایان دادن به دشمنی ده‌ها ساله بین دو کشور باز می‌شود. چگونه؟
از دید حامیان به ثمر رسیدن برجام، با موفقیت جناح میانه‌رو در جریان توافق هسته‌ای
یک خانه تکانی سیاسی می‌توانست در ایران شکل بگیرد که جناح رادیکال به حاشیه رانده
شود و میانه‌رو‌ها دست بالا را پیدا کنند. آقای اوباما در مصاحبه در سال ۲۰۱۵ گفت:
"اگر ما بتوانیم مسئله هسته‌ای را حل کنیم و ایران بتواند از فشار تحریم‌ها خلاص
شود... فرصت‌های بیشتری برای مردم ایران فراهم می‌شود که نهایتا می‌تواند به رهبران
میانه‌روتر در ایران قدرت ببخشد". این گمانه زنی که به اشکال گوناگون در رسانه‌های
اصلی آمریکا نیز بازتاب داشت، با گفته‌های حسن روحانی از قبیل "گام‌های اولیه
را برای کاهش دشمنی ایران و آمریکا برداشته‌ایم" و یا "می‌توان دشمنی با
آمریکا را به دوستی تبدیل کرد" یا "بازگشایی سفارت آمریکا در تهران غیرممکن
نیست" تقویت می‌شد.
اما هنوز مرکب امضای برجام
خشک نشده بود که آیت الله خامنه‌ای آب پاکی را روی دست همه خوشبینان در ایران و آمریکا
ریخت و راه هرگونه مذاکره بعدی را بست. رهبر ایران گفت: "ما فقط در قضیه هسته‌ای
با مذاکره با آمریکا به دلایل مشخص موافقت کردیم. در عرصه‌های دیگر اجازه مذاکره با
آمریکا ندادیم و با آن‌ها مذاکره نمی‌کنیم".
او با اشاره به کسانی که خواهان
عادی سازی روابط با آمریکا هستند اضافه کرد: "بعضی اصراردارند این شیطان بزرگ
را به شکل فرشته وانمود کنند. ملت ایران این شیطان را بیرون کرد، نباید بگذاریم از
در بیرونش کردیم ازپنجره برگردد و نفوذ پیدا کند".
نگرانی محافظه‌کاران از عادی
شدن روابط با آمریکا زاییده توهم نیست. آنان نگران نفوذ گسترده فرهنگ پاپ آمریکایی
در بین جوانان ایرانی و نتیجتا سست شدن پایه‌های ایدئولوژیک حکومت مذهبی ایرانند. آنان
نگران قدرت گرفتن تکنوکرات‌ها بر اثر گسترش روابط با آمریکا و به حاشیه رانده شدن روحانیت‌اند.
و بالاخره نگرانی و سوءظن شدید آنان این است که با باز شدن باب روابط، آمریکایی‌ها
با ایرانی‌هایی که قصد براندازی حکومت را دارند مخفیانه رابطه ایجاد کنند. خاطره کودتای
۲۸ مرداد هنوز از ذهن آنان بیرون نرفته است.»
اما واقعیت بر خلاف این
ادعاها نه تنها گویای اتحاد در سیاست مداران آمریکایی نیست، بلکه نشان دهنده یک
اختلاف و شکاف بزرگ است که نمود عینی این شکاف را می توان در کاخ سفید مشاهده کرد.
یکی از بارزترین اختلافات
داخلی در کاخ سفید بر سر مسائل مربوط به ایران و بخصوص موضوع برجام، اختلاف دیدگاه
میان دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا و رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه
آمریکا است که نه تنها رسانه های مختلف به آن پرداخته اند، بلکه خود این افراد نیز
به آن اذعان داشته اند و دیگر غیر قابل انکار است.
خبرگزاری رویترز در
گزارشی ویژه که به این موضوع اختصاص داده است، اذعان نموده که وزیر امور خارجه
آمریکا در کنفرانسی خبری می گوید: "من و او
(دونالد ترامپ) بر سر مسایلی چون برجام و این که چگونه باید از آن استفاده کرد،
اختلاف نظر داریم."
در همین راستا، نشریه آمریکایی "فارین پالسی" با تأکید بر این که "اصطکاک
در روابط کاخ سفید و وزارت خارجه در مورد چگونگی رسیدگی به توافق هسته‌ای از ماه‌ها
پیش در جریان بوده است"، می نویسد: "دیدار میان ترامپ و تیلرسون که اخیرا
صورت گرفت به یک «بحران» تبدیل شد و جلسه جنجالی بوده است. استیو بانون استراتژیست
ارشد کاخ سفید و سباستین گورگا معاون دستیار رییس جمهوری در این جلسه با صدای بلند
فریاد زده‌اند و از تیلرسون خواسته‌اند تا به امنیت ملی و منافع ملی امریکا توجه کند
و گفته‌اند چرا مجوز پایبندی ایران به برجام را صادر کرده است که تیلرسون سکوت کرده
و قادر به پاسخگویی نبوده است. در این جلسه ترامپ نیز از تیلرسون پاسخ خواسته و او
را مواخذه کرده و پاسخ‌های تیلرسون او را عصبانی کرده است."
روزنامه نیویورک تایمز نیز
در گزارشی افشا کرده است که ترامپ از این که معاونانش در امور امنیت استراتژیک از دستوراتش
مبنی بر این که زمینه ای فراهم شود تا واشنگتن از توافق هسته ای با ایران که در سال
2015 میان ایران با 1+5 امضا شد، خارج شود، سرپیچی می کنند عصبانی است.
مشاهده نظرات