بی‌بی‌سی: همجسنگرایی را در ایران آزاد کنید!

به گزارش بی‌بی‌سی پرشین؛

شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی در گزارشی ویژه که در بخش "صد زن" و با بهانه حمایت از حقوق زنان در ایران منتشر کرده است، با پرداختن به وضعیت نامناسب همجنسگرایی در کشورمان، به نوعی خواستار آزادی کامل این موضوع در ایران اسلامی شده است.

بی‌بی‌سی فارسی در این گزارش که با تیتر «'ایران که بودم دوست شدن با دختر همجنسگرا مثل قمار بود'»، از زبان یک همجنسگرا که به خارج از کشور مهاجرت کرده است، وضعیت داخلی ایران در این حوزه را مورد بررسی قرار داده است.

بی‌بی‌سی که تلاش می‌کرد با طبیعی جلوه دادن همجسگرایی آن را حقی مطلق برای افراد معرفی کند، در بخشی از گزارش خود از زبان این همجنسگرای مجهول و ناشناس می‌نویسد: «بخشی از زندگی من با تصاویر تار و دوتا طی شد. سوالی که همیشه ذهنم را مشغول می‌کرد این بود که چرا با بقیه فرق دارم. چرا تحمل ندارم روی چهره‌ام آرایش باشد؟ چرا در فروشگاه جذب لباس‌های مردانه می‌شوم و انتخاب لباس زنانه برایم سخت است؟ چرا دامن مرا از خودم بیزار می‌کند؟

شکاف‌ها عمیق‌تر شد. مدتی افسرده بودم. فکر می‌کردم باید تغییر کنم، تغییراتی که به نظرم غیرممکن بود. زندگی مانند کابوسی شده بود که نه صدایت به جایی می‌رسد و نه از خواب بیدار می‌شوی. برای درک موقعیتم به مطالعه رو آوردم. مهم‌ترین سوالم این بود: آیا من تنها هستم؟ تنها منابعی که در دسترسم بود مطالبی بود که در اینترنت پیدا می‌کردم. خوشبختانه زبان انگلیسی بلد بودم، وگرنه در میان حجم بی انتهای توهین و تحقیر، و دست‌کم سرزنش‌هایی که در منابع فارسی در مورد همجسنگرایی و ترنسجندر دیده می‌شد، روز به روز از خودم متنفر می‌شدم.

فرق اصلی هم همینجا بود: من سؤال زیاد داشتم، اما هرگز از خودم متنفر نبودم. همیشه مطمئن بودم چیزی که من حس می‌کنم و کسی که هستم طبیعی است و باید به همین شکلی که هستم پذیرفته شوم. اما تا مدت‌ها مانند کسی بودم که چشم‌هایش ضعیف است، و تا وقتی که عینک مناسب به چشم نزده متوجه نمی‌شود دنیا چقدر تمیز و صاف و روشن است.»

این شبکه سلطنتی انگلیسی از زبان این ناشناس، تفاوت‌های بین ایران و خارج از کشور در حوزه همجنسگرایی را بیان کرده و خواستار اصلاح این تفاوت‌ها در کشورمان می‌شود و ادامه می‌دهد: «هرگز در این ارتباط با خانواده‌ام صحبت نکردم، چون مطمئن بودم هضم این مسئله برای خانواده‌ای سنتی سخت است.

بعد از مدتی از ایران خارج شدم، و زندگی برایم کاملاً تغییر کرد. اولین تفاوتی که به چشمم آمد این بود که کسی به نوع پوششم کاری ندارد و پشت سرم حرف نمی‌زند، لازم نبود مدام خودم و سلیقه‌ام را برای دیگران توضیح بدهم و توجیه کنم. این بیرونی‌ترین تفاوتی بود که در زندگی‌ام رخ داد. تفاوت‌های درونی‌تر، آرامش و امنیتی بود که حس می‌کردم. ایران که بودم، دوست شدن و قرار گذاشتن با دخترهای همجنسگرا مثل قمار و از روی شانس بود.

ممکن بود کسی را در باشگاه ورزشی ببینم، با هم بیرون برویم، قهوه بخوریم، ولی بعد متوجه شوم علاقه‌ای به رابطه با یک همجنس ندارد و قصد فقط دوستی و همصحبتی بوده. از نظر من ایرادی نداشت، و حس می‌کردم حداقل دوستان مهربان و خوبی پیدا کرده‌ام. اما گاهی پیش می‌آمد که سوءتفاهمات پیچیده می‌شد. اتفاقی که زیاد برایم می‌افتاد این بود که می‌دیدم بعضی از دوستانم از بودن با من، از حمایت و همراهی که می‌کردم، خوشحال بودند، اما حاضر نبودند دوستی را عمیق‌تر کنند. بعد که همراهی‌ها کمرنگ‌تر می‌شد، اعتراض می‌کردند که چرا عوض شده‌ای.»

اما طبق معمول این گونه اصرارهای بی‌بی‌سی بر روی یک معضل اجتماعی در ایران و تلاش‌هایش برای تبلیغ و گسترش این گونه رفتارهای پر خطر در داخل کشورمان، باید این سؤال را مطرح کرد که چرا این شبکه دولتی انگلیسی به دنبال گسترش چنین رفتارهایی در داخل ایران است؟!

برای یافتن پاسخ این سؤال، فقط کافیست که در یک بررسی سطحی تبعات و پیامدهای همجنسگرایی را در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی مورد بررسی قرار دهیم تا با توجه به حجم بالای آسیب‌های فردی و اجتماعی این گونه رفتارهای نامشروع، اهداف بی‌بی‌سی از علاقه به گسترش آن در کشور را نیز دریابیم.

متخصصان بی طرف علم روانشناسی معتقد هستند که همجنسگرایی شاید در ظاهر با لذت همراه باشد اما در پس این لذت آسیب‌های روانی قابل توجهی را به فرد و در نتیجه با حضور فرد در جامعه، در کل یک اجتماع ایجاد می‌کند.

همجنسگرایی در ذات خود با فطرت انسان در تضاد است و همین تضاد باعث سرگردانی‌هایی در ذهن و روح فرد می‌شود که زندگی فردی و اجتماعی‌اش را از مسیر درست خود دور می‌کند.

حتی گاهی و به ویژه در ارتباط همجنسگرایی مردان، آسیب‌ها به مراتب با انواع بیماری‌های مختلف همراه است که در پی آن در تحقیقی که بر روی طول عمر مردان همجنس باز در دهه ۹۰ در کانادا انجام شد، پژوهشگران به این نتیجه دست یافتند که مردان همجنس باز در حدود ۱۲ تا ۸ سال کمتر از همنوعان غیر همجنس باز خود عمر می‌کنند.

از همه این‌ها گذشته، خداوند متعال که خالق همه هستی است، به صراحت و در شکل‌های مختلف، ارتباط جنسی بین دو مرد و یا دو زن با هم را به طور جدی ناخوش‌آیند و انزجارآور خوانده و ممنوع اعلام کرده است و بنابر این عمل به چنین رفتاری با علم بر این تأکید خداوند بر ممنوعیت آن، سرپیچی آشکار از خواست حق تعالی و انکار قدرت و عظمت خدایی است که نه فقط در اسلام که در همه ادیان الهی غیر قابل قبول است.

هم رسانی

چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟