بی‌بی‌سی فارسی و مشکل امنیت در ایران

اگر چه رد پای شانتاژهای خبری بی‌بی‌سی علیه ایران را می توان حتی پیش از تاسیس رادیوی فارسی بی‌بی‌سی پیدا کرد، اما دست کم آن چه می توان بدون جستجویی هم تایید کرد این است که در قریب به 80 سال عمر بی‌بی‌سی فارسی، یک پای ثابت اخبارش اعتراض و ناآرامی و ناامیدی بوده است.

این که فارق از حکومت و یا دولتی که بر سر کار بوده، اصل اعتراض و ناآرامی برای بی‌بی‌سی فارسی کانون توجه است می تواند نشانه ای از بی طرفیرسانه ی سلطنتی بریتانیا باشد. رسانه ای که نیمی از بودجه اش را مالیات دهندگان بریتانیایی می دهند و نیم دیگر را وزارت خارجه این کشور تا بی بی سی هم محض رضای خدا موش بگیرد!

اگر چه شاید خیلی ها نقش بی‌بی‌سی فارسی در هم رسانی وقایع ایام انقلاب سال 57 را به خاطر نداشته باشند، اما منسوبین به خاندان پهلوی و بخصوص همسر آخرین شاه ایران به طور صریح با انتقاد از بی‌بی‌سی فارسی آن را رادیوی انقلاب خوانده بود.

پس از پیروزی انقلاب و دوران پر تلاطم ایران در دهه ی شصت خورشیدی، بارها بی‌بی‌سی فارسی به هم رسانی اخباری از نارضایتی و نا آرامی پرداخت. در دهه های 70 و 80 شمسی که ثبات تا حد زیادی بر ایران حاکم بود اما، بی بی سی فارسی کوشید به سراغ کلیدواژهایی دیگر برود. آن طور که حتی برخی از ناظران می گفتند بی‌بی‌سی فارسی حالا به دنبال اصلاحات ساختاری در جمهوری اسلامی است و آن را نشانه ای می دانستند از بی طرف نبودن بی‌بی‌سی فارسی در ایام انقلاب 57، تا آن جا که به بی‌بی‌سی لقب آیت الله دادند و آن را وابسته ی به جمهوری اسلامی دانستند.

در این بین اما وقایع پس از انتخابات 88 چهره ای نو از بی‌بی‌سی فارسی به تصویر کشید. به خشونت کشیده شدن اعتراضات خیابانی به نتیجه ی انتخابات اما نمی توانست خیلی طبیعی باشد. خبر ضرب و شتم معترضانی که "راهپیمایی سکوت" به راه انداخته بودند توسط نیروهای امنیتی، احساسات گروهی از
معترضان را می توانست برانگیزد. خبری که اگر چه آغازش را هیچ کس نمی توانست تایید کند اما پمپاژ پیوسته ی خبری در بی‌بی‌سی فارسی مخاطب را به این نتیجه می رساند که کار بیخ پیدا کرده. این که در این شرایط احتمالا هر دو طرف تحت تاثیر فضای رسانه ای آماده ی واکنش های سریع به خشونت طرف مقابل باشند، خودش نقطه ای بحران ساز است. حرکت خودجوش مردم در 9دی همان سال به اذعان همه ی طرف ها خط پایان اعتراضات بود.

خیلی ها پس از پایان این ماجرا هم به این هوا بودند که بی‌بی‌سی فارسی رویه اش را تغییر داده. وقایع روزهای اخیر اما نشان داد بی‌بی‌سی فارسی بیش از آن که به دنبال ارائه ی بی طرفانه ی اخبار باشد، می کوشد با ثبات و امنیت در ایران مقابله کند، فارغ از این که چه کسی در ایران حکومت می کند. این که تجمعات پراکنده در چند شهر ایران به باور بی‌بی‌سی "اعتراض سراسری" لقب بگیرد و بحرانی بزرگ نشان داده شود خودش می تواند مقدمه ای باشد برای فراگیری اعتراض و آغاز بحرانی بزرگ.

اما این که چرا روباه پیر، ایران بی ثبات را بیشتر می پسندد؛ می تواند دلایل متعددی داشته باشد. دلایلی که در این نوشتار نمی گنجد. اما دست کم می توان این طور تحلیل کرد که سفر چندی پیش بوریس جانسون وزیر خارجه ی بریتانیا به ایران شاید مقدمه ای بر این فضا سازی ها باشد. اگر نگوییم جریان اعتراض ها توسط این رسانه و سفارت بریتانیا اراده می شود، اما می توان این طور گفت که رصد کانون های نارضایتی و رپارتاژ خبری روی آن ها در بی‌بی‌سی فارسی، نقشی مهم در صورت بندی و استمرار اعتراضات دارد.
اعتراضاتی که انگار بیشتر از دنیای حقیقی در جهان مجازی جریان دارد. مشاهده نظرات

هم رسانی

چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟