شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی در جریان برگزاری انتخابات پارلمان افغانستان، به طوری ویژه‌تر از هر زمان دیگری به این موضوع پرداخته و آن را تحت پوشش خود قرار داده است.
به گزارش بی‌بی‌سی پرشین؛
همانطور که در اخبار مختلف توسط رسانه‌های مختلف
به آن پرداخته شده‌است، اخیرا و پس از سه سال تعویق، انتخابات پارلمانی در
افغانستان با حضور مردم پای صندوق‌های رأی برگزار گردید؛ این که کشوری مانند
افغانستان با آن حجم از جنگ و ناآرامی به مرحله‌ای رسیده است که جدای از تمام کمین‌ها،
مردم را به پای صندوق‌های رأی فراخوانده و خود را در آزمون انتخابات بسنجد، کاملا
قابل اهمیت و تقدیر است؛ اما موضوع بحث نوع خاص واکنش شبکه فارسی زبان بی‌بی‌سی به
این انتخابات است.
تفاوت پرداختن بی‌بی‌سی فارسی به موضوع برگزاری
انتخابات در افغانستان و مقایسه آن با رویکرد این رسانه در برابر برگزاری انتخابات‌های
مختلف در ایران، کاملا دو روی سکه این شبکه سلطنتی انگلیسی را به مخاطبین نشان می‌دهد.
در صبح روز برگزاری این انتخابات در افغانستان،
بی‌بی‌سی در حالی به استقبال آن رفت که از روزهای قبل آن بارها و بارها، ساعت‌ها
به طور ویژه برای آن برنامه آماده کرده و پخش کرده بود و در روز انتخابات نیز این
روند را به طور خاص‌تر ادامه داد.
شاید با خود بگویید که این پرداختن‌های خاص در
مواجهه با انتخابات‌های ایران هم وجود داشته و درست هم هست، زیرا این تنها نقطه
اشتراکی است که میان این دو وجود دارد و موضوع تناقض نوع پرداختن و مدیریت افکار
عمومی و جهت دادن به ذهن مخاطبین توسط این شبکه است.
شاید نمود عینی این تناقض را بتوان در برنامه
ویژه صبح انتخابات پارلمانی افغانستان که توسط "نازنین جاوید"، مجری و
گوینده بی‌بی‌سی روی آنتن رفت مشاهده کرد؛ جایی که با رابطین این شبکه و برخی
مجریان انتخابات در نقاط مختلفی از افغانستان ارتباط برقرار شده و با وجود اختلاف
مباحث در تمامی موارد بر این نکات تکیه شده است که همه چیز امن و امان است، تمام
موارد لازم برای انتخابات رعایت شده است، مردم با استقبال به سراغ صندوق‌های رأی
رفته‌اند، جنگ هیچ آسیبی به این انتخابات نزده است و ...
به عنوان مثال "اسماعیل شهامت"،
خبرنگار بی‌بی‌سی از دفتر این شبکه در کابل، اینگونه داستان انتخابات را شرح می‌دهد:
«انتخابات از حدود یک ساعت پیش رسما شروع شد. گزارش‌هایی که ما هم از سطح شهر و هم
از ولایت‌های مختلف در افغانستان داریم نشان می‌دهد که به رغم تهدیدهای بالای
امنیتی در برخی ولایت‌ها، مردم در آغاز روز به پای صندوق‌های رأی رفتند و مشارکت
زن‌ها در برخی مراکز رأی‌دهی بالا هست. در کابل هم در برخی مراکز رأی‌دهی از همان
شروع انتخابات مردم صف کشیده‌اند.»
"علیرضا روحانی"، عضو و دبیر کمیسیون
شکایات انتخابات افغانستان، فرد دیگری بود که در این سناریوی بی‌بی‌سی وارد شده در
تأیید این داستان می‌گوید: «خوشبختانه تا امروز کمیسیون‌های انتخاباتی و به طور
خاص کمیسیون شکایات انتخاباتی، آمادگی‌های نسبتا خوب خود را برای پیشبرد مأموریت
خود از جمله در بحث ثبت شکایات و اعتراضات و احتمالا وقوع جرایم انتخاباتی در روند
انتخابات، به دست آورده است.»
"کبری رضایی"، معاون سخنگوی کمیسیون
انتخابات افغانستان هم حضور پرشور مردم را تأیید تمام آنچه که در بالا به آن اشاره
شد دانسته و در بخشی دیگر از این ویژه برنامه می‌گوید: «استقبال مردم بسیار گسترده
است. در همین فاصله نیم ساعت و یک ساعت گذشته از آغاز انتخابات تماس‌های بسیار
زیادی داشتیم که از صف‌های طولانی مردم و علاقه‌مندی بالای آن‌ها گفتند.»
حالا اگر همین جریان را به عقب برگردانیم و به
ایام انتخابات ریاست جمهوری یا مجلس شورای اسلامی در ایران رجوع کنیم، آیا باز هم
همین نگاه مثبت و سازنده را از بی‌بی‌سی فارسی می‌بینیم؟!
طبیعتا پاسخ کاملا آشکار است؛ مرور همه فعالیت‌های
این شبکه انگلیسی در ایام انتخابات‌های مختلف در ایران نیاز به چندین صفحه نگارش
دارد که حوصله مخاطب را سر می‌برد اما نقطه مشترک در تمامی ادوار مختلف، تلاش این
رسانه برای القای حس ابهام و تردید نسبت به مشارکت مردم، روند نظارت بر ثبت‌نام
داوطلبان و تبلیغات آن‌ها و پس از آن سلامت برگزاری انتخابات است که کاملا مشهود و
غیرقابل انکار هستند.
اما آیا این تناقض، جایگاه بی‌بی‌سی در نگاه
مخاطبینش را بیش از پیش تخریب نخواهد کرد؟!
مشاهده نظرات