کدام گزاره دین اسلام نفی‌کننده تروریسم است؟

اسلام هراسی از سیاست‌های جدی و دائمی رسانه‌های غربی است که عمدتاً از طریق همراه کردن اسلام با تروریسم انجام می‌شود. رسانه‌های غربی تلاش می‌کنند تا تروریسم را به تعالیم دین اسلام گره بزنند. اما در نصوص اصلی دین اسلام گزاره‌هایی وجود دارد که به‌وضوح آنارشیسم را نفی می‌کند. بنابراین تروریسم هم که آنارشیسم یکی از عوارض آن است نفی می‌شود.

در برخی مقالات منتشرشده در صفحه "ناظران میگویند" در سایت بی‌بی‌سی فارسی، تلاش شده تا به رابطه دین‌داری و ترور سیم پرداخته شود.
مثلاً " چالش دین‌داری و دموکراسی در خاورمیانه" که به قلم شخصی به اسم "علی معموری" نوشته‌شده یا "ترور، دین و اخلاق" که به قلم "محمد محق" نوشته‌شده است.
در مقاله اول بیان می‌شود:
" دموکراسی و سکولاریسم تلازمی منطقی با یکدیگر دارند. ممارست دموکراسی لاجرم مستلزم پذیرش جدایی علایق قومی و دینی از سیاست‌های حاکم بر نظام سیاسی جامعه است"
در اینجا "دموکراسی" که در تقابل با تروریسم مطرح‌شده است، مستلزم سکولاریسم دانسته شده است.
در همین راستا در مقاله دوم، درباره پدیده‌ای که امروز به نام تروریسم شناخته می‌شود، درعین‌حال که اذعان می‌شود" نمی‌توان آن را به یک عامل فروکاست" اما بیان می‌شود:
"یکى از عوامل تسهیل‌کننده آن‌که نقش کلیدى دارد نوعى از اعتقادات دینى است که وقتى با عوامل دیگر یکجا می‌گردد پدیده‌ای مانند تروریسم کنونى را شکل می‌دهد. هرگاه عنصر دینى از این میان برداشته شود، به‌دشواری ممکن است انسان-هایى از کشورهاى مختلف، با پیشینه‌های مختلف و در نقاط مختلفى از دنیا باهم پیوند بیابند، با این سرسختی اهداف مشترکى را دنبال کنند که مهم‌ترین صبغه آن‌ها ریختن خون بی‌گناهان است، حتى خون کودکان، و سرانجام از این راه معضل‌های جدى براى امنیت جهانى را سامان بدهند".
اما در نصوص دین اسلام گزاره‌هایی وجود دارد که تروریسم را نفی می‌کند.
یکی از این گزاره‌ها جمله‌ای است که از زبان علی (ع) نقل‌شده است با این مضمون که "قانون بد بهتر از بی‌قانونی است".
این جمله به‌صورت مستقیم با "آنارشیسم" رابطه دارد و آن را نفی می‌کند و حاکم بد بر نبود حکومت ارجح می‌شمرد.
حال به رابطه بین "تروریسم" و "آنارشیسم" توجه کنید. واضح است که تروریسم وجه ای آنارشیک دارد و همواره در تقابل بانظم بیرونی حاکم بر جامعه و مختل‌کننده است.
اما مؤمنان ‌که متعبد به نصوص دینی هستند، برای آنکه در آنارشیسم گرفتار نشوند علی‌القاعده از تروریسم نیز پرهیز می‌کنند زیرا هرگونه فعل تروریستی منجر به چالش کشیدن نظم موجود شده و به هرج‌ومرج می‌انجامد.
حتی در احکام مجازات اسلامی نیز، اقداماتی که موجب "مخافت مسلمانان" شود مصداق محاربه و احکام سنگین جزایی است که اقدامات تروریستی مصداقی آشکار برای آن به شمار می‌رود.
گفتنی است این قاعده مقید به نوع خاصی از حکومت نشده و بسیاری از پیشوایان دین در حالی به این قاعده عمل کرده‌اند که حاکمیت وقت دارای مشروعیت نمی‌دانسته‌اند. مشاهده نظرات

هم رسانی

چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟